‘Wat is voor jou een grote levensles?’ Deze vraag werd me gesteld in de Facebookgroep VertragingVerdiepingReflectie.
Er is niet één grote levensles, ik heb er meerdere geleerd.
Ik leef dan ook al een tijdje 🙂 . En ik ben nog altijd aan het leren. 

In een vorige blog had ik het over fundamentele eenzaamheid. Dit is een van de levenslessen die ik leerde: je wordt moederziel alleen geboren, en je sterft moederziel alleen. Om maar de woorden van Robert Long te parafraseren. Voor mij is dat een waarheid. En ook al klinkt dit misschien zwaar of lastig, voor mij is het dat niet. Ik leer het meer en meer te accepteren. 

Een andere les waar ik ondertussen van doordrongen ben is: vanuit je buik kun je bergen verzetten. Waarmee ik bedoel dat als je doet waar je in gelooft, waar je tot in je navel mee verbonden bent, je heel ver kunt komen. Ver, niet te interpreteren als in ‘veel geld’ of ‘grote carrière’, dat kan ook, maar vooral ver in de ontwikkeling van een tevredenheidsgevoel. 

Wat heb ik nog te leren? Veel. En ik heb het gevoel dat naarmate ik ouder word deze levenslessen zich vanuit een steeds diepere laag manifesteren. Met andere woorden: het wordt lastiger en pijnlijker omdat ze dichter bij mijn kern komen. 

Ik wil hier best een aantal zaken opnoemen zonder er al te diep op in te gaan.

Meer lezen over “Levensles”

In de Facebookgroep met dezelfde naam als mijn website stelde me iemand de vraag: ‘Ken je het gevoel van afgesneden zijn?’ Voor het antwoord op deze vraag heb ik meer woorden nodig, vandaar dat ik er een blog over schrijf. 

Sedert ik me ervan bewust ben (ongeveer rond mijn negende) dat ik een afzonderlijk individu ben en dat nare gebeurtenissen een grote impact kunnen hebben, ken ik het gevoel van afgesneden zijn. Ook sindsdien is bij mij de wetenschap gegroeid dat een mens fundamenteel alleen is en dat het drama erin bestaat dat we blijven zoeken naar die alomvattende verbinding die ons de illusie geeft dat de fundamentele eenzaamheid niet bestaat. Dit kan zwaar overkomen, voor mij is het niet alleen zwaar het biedt ook mogelijkheden. 

Meer lezen over “Afgesneden”

Op elf januari is ze gearriveerd. De Venus von Willendorf. Ik kreeg haar als Nieuwjaarsgeschenk van een vriendin. In mei vorig jaar maakte ik kennis met deze Venus. Ze is in 1908 gevonden langs de Donau tijdens het Habsburgse rijk. Het oorspronkelijk beeldje dateert van 25.000 voor C. (!!! je leest het goed), bestaat uit kalksteen en is beschilderd met rode oker. Het staat in het Naturhistorisches Museum Wien. 

Het was liefde op het eerste gezicht. Deze Venus staat symbool voor vruchtbaarheid, voor baren, voor voeding geven, voor regeneratie. Het vertegenwoordigt al zo’n 27.000 jaar de cyclische beweging: geboren worden, groeien, openbloeien, sterven, opgenomen worden in de aarde, geboren worden, groeien, enzovoort. 

Ze heeft haar handen op haar borsten omdat ze ons wil wijzen op haar voedende aspect. 

Waarom is dit beeldje zo belangrijk voor mij?

Meer lezen over “Liefde op het eerste gezicht”