In de vierde klas van de lagere school was mijn juf een heel vrome non. Zuster Pierre Marie. Ze vertelde ons met passie – ja, vroomheid kan ook passie inhouden – over de hemel en wat ons daar allemaal te wachten staat. Ze had het hart op de juiste plaats en het was duidelijk haar bedoeling om naast duivel, doodzonde en hel mooie vooruitzichten te bieden. Ook het cliché van de rijstpap met gouden lepeltjes passeerde in haar verhalen. Wat ik nooit zal vergeten is het beeld dat ze ons meegaf van de gebraden kippen die daar zo maar uit de lucht vallen.

Meer lezen over “Mechelse koekoek en hemel”

Ook al ben ik een eindje de zestig gepasseerd, ik beleef op tal van vlakken dingen voor de eerste keer. En nee, niet die dingen waar je nu aan denkt,  ik hou het deftig!

Vijf maanden woon ik op Zevenbergen. Ik had er geen dag van willen missen en ik voel me stevig geworteld. Ik beleef de mooiste dingen en vele daarvan voor het eerst.

Zo plukte ik voor het eerst pruimen uit onze tuin en maakte ik pruimenconfituur. 

Regelmatig worden verse eitjes gebracht (ook dat is voor het eerst in mijn leven) en tja dat leidt onherroepelijk tot veel gebak: hartige cakes (voor het eerst en… lekker!), gewone cakes, chocoladecakes, chocolademousse, koekjes… Nee, ik eet dat niet allemaal op; ik deel graag uit en het enthousiasme van de proevers steekt mij aan om meer nieuwe dingen te proberen. 

Meer lezen over “De zomer van de eerste keer”

Bestaat er iets mooiers dan koffie op mijn terras in alle stilte ‘s ochtends vroeg?

Hier zijn. Nu. In het moment. Het kan zo’n deugd doen. 

De wereld bestaat even niet. Dit is mijn manier van op reis gaan: met m’n ogen dicht genieten van lucht, adem, stilte; met m’n ogen open genieten van groen, de poes, vlinders en af en toe een haan die kraait. 

Meer lezen over “Klein geluk”