
Fineliners. Nee, geen oneliners wel fineliners. Je hebt ze in verschillende kleuren en diktes. De laatste weken zijn ze nauwelijks uit mijn handen. Ze vormen de ideale compagnie op ‘luie’ zondagmiddagen en tijdens pauzemomenten. Lijntje na lijntje vraagt aandacht en uiterste precisie en als het goed is, wordt er zowaar een figuurtje gevormd. Het tekenen heeft een paradoxaal effect: terwijl ik vertraag in de tijd, vliegt de tijd. Ik verdwijn uit mijn lichaam, van de wereld en toch ben ik heel aanwezig in het nu. Dit is wat ik de laatste weken in mijn vrije tijd doe. Zij zijn er de oorzaak van dat ik nog steeds mijn blauwdruk voor 2023 niet neerschreef. Bij deze bedwing ik mijn goesting om het geklik van het openen en sluiten van de stiften te horen (en te voelen) en laat ik in plaats daarvan mijn vingers over toetsen glijden.
Meer lezen over “Blauwdruk”