Wat was

Op deze voorlaatste dag van 2022 krijg ik van Christine Pannebakker (auteur) de vraag: ‘Welke kleur zou jij geven aan jouw jaar?’  Vooraleer die vraag te beantwoorden wil ik mijn jaar overschouwen op de voor mij vier essentiële vlakken: het fysieke, het sociale, het psychische en het spirituele. Misschien wil jij die oefening ook maken? Ik lees het graag!

De eerste drie maanden stonden volop in het teken van de verhuis: een enorme opgave om alles in dozen te krijgen, niet goed weten hoe de nieuwe woonsituatie eruit zou zien, plannen en herschikken en opnieuw plannen. Kortom: grote onzekerheid en toch ook wel een beetje bang. Het mij al te bekende stoorzendertje dat me telkens zei dat ik veel te veel wilde, dat ik content moest zijn met wat ik had. Ik ben zo blij dat ik niet naar dat stemmetje luisterde, dat er zoveel mensen naast me stonden die me steunden in wat ik wou. De gezonde spanning voor al het nieuws dat me wachtte kreeg de overhand. 

Toen was er eind maart de verhuis. Deze letterlijk fysieke verplaatsing heeft mijn leven compleet veranderd. Soms bloeien oude bomen na verplaatsing! Negen maanden woon ik hier.

Nog altijd zeg ik blij verwonderd: het is hier heerlijk wonen! Terwijl Europa op zijn grondvesten davert leerden wij (het groepje cohousers) elkaar en de buurt kennen. We waren vreemden voor elkaar en tonen nog elke dag hoe warm en goed het kan zijn tussen mensen. 
Fysiek staat voor mij ook gelijk aan bewegen. Die beweging (wat heb ik daar een hekel aan) is nog altijd niet optimaal, ik stap wel al vaker dan voordien.

Sociaal stel ik mezelf voor met cirkels om me heen. De binnenste cirkel is enkel voor intimi, de cirkels eromheen voor vrienden en kennissen. Elk jaar heb ik het doel om binnen de drie dichte cirkels een nieuwe persoon te leren kennen. De verhuis gaf me een tsunami aan nieuwe personen die binnen deze cirkels terechtkomen. De invloed van deze tsunami geeft rimpelingen in de buitenste cirkels: het plantenruilkastje, de crea middagen, de vele aperitiefjes en spontane samenkomsten. Hoe kan ik dit alles binnen één kleur vatten? 

Psychisch voel ik me op mijn plek en daardoor nog meer gesterkt in wat ik al deed: mijn job, het volgen van online lessen kunstgeschiedenis (Karin Haanappel) en filosofie, de Jungiaanse psychologie bij Karen Hamaker en sinds kort opnieuw het tekenen van mandala’s bij Kim Vermeer en haar Mandala Academie en Zentangle wat me heel veel rust brengt.
Af en toe was het psychisch een zwaar jaar. Soms spelen pijnpunten op en word ik uitgedaagd te bepalen hoe ik me tot moeilijke dingen wil verhouden. 

Al deze zaken stillen mijn spirituele honger samen met het contact met de natuur, de stilte en de schoonheid van de tuin, straks het ontluiken van diezelfde tuin…

Laat ik van dit jaar een kleurenpalet maken met daarop een diepe kleur rood dicht tegen het bordeaux aan (staat voor warmte, vriendschap, liefde), spatjes oranje (hou ik niet van en staat voor pijn)  en de grootste oppervlakte gevuld met alle tinten paars (staat voor een goed gevoel en is sinds jaar en dag mijn lievelingskleur). 

Kort na Nieuwjaar maak ik een schriftelijke bouwpakket voor 2023, een aan te kleden steiger. Je leest er nog over!

Voor nu: stel het goed tijdens de laatste uren van 2022!

Warme groet,

Chantal