EHBO

In evenwicht blijven tijdens woelige perioden in je leven. Hoe doe je dat? Dit is een onderwerp dat vaak aan bod komt tijdens mijn gesprekken met mensen. En net als voor die mensen is het ook voor mij een zoektocht. 

Het is iets waar we niet bij stil staan als er zich geen noemenswaardige struikelblokken voordoen. We worden wakker, vullen onze dag met allerlei min of meer automatische dagtaken, maken het zo gezellig mogelijk, proberen te genieten van wat er is en gaan – hopelijk – tevreden slapen.
En dan plots gebeurt iets waardoor we volledig uit ons evenwicht zijn.

De confrontatie met jezelf kan zodanig groot zijn dat je je verplicht voelt een andere weg te nemen dan gepland: je verliest iemand die je lief was, een liefde eindigt, je wordt ontslagen, …

Er kunnen zich ook ‘lichtere’ dingen voordoen waardoor je even goed uit je evenwicht raakt. Iemand geeft je een opmerking die volledig verkeerd valt, je wordt afgesnauwd of voor de zoveelste keer moet je constateren dat de erkenning waar je zo naar verlangt er weeral niet komt. 

Kleine of grote voorvallen, het evenwicht is zoek en je hebt al je krachten nodig om het te herstellen terwijl je eigenlijk vastzit in wat zich voordoet. 

Het leven zelf heeft mij geleerd om een soort koffertje samen te stellen, een EHBO kistje voor perioden van onevenwicht. Eerste Hulp Bij Ongevallen wordt Eerste Hulp Bij Onevenwicht.
Dit geef ik dan door aan de mensen die bij mij in therapie zijn. Niet de inhoud van het koffertje, dat vult elk voor zich, wel de boodschap dat je zo’n handleiding beter samenstelt in perioden waarin het je goed gaat. We zoeken tijdens de gesprekken naar manieren om in lastige tijden toch zo goed mogelijk overeind te blijven. Zo’n symbolisch kistje bestaat uit wat jij specifiek nodig hebt als je het even allemaal niet meer weet. Verschillende mensen, verschillende inhouden. 

Voor wie dit allemaal te vaag blijft geef ik graag een kleine inkijk in mijn koffer. Als iets mij pijn doet dan weet ik dat het helpend is mij terug te trekken. Even geen mensen. Het doet deugd te onderkennen dat de pijn er zit en ik laat die bestaan, in plaats van ertegen te vechten, terwijl ik mezelf zoveel mogelijk ontzie.
Poes op schoot. Haar warmte werkt troostend.
Schrijven. Zoeken, zoeken en nog eens zoeken naar het juiste woord dat mijn pijn omschrijft. Meestal mildert de pijn van zodra het voor mij duidelijk wordt wat nu juist geraakt werd. Het vinden van de juiste woorden geeft inzicht.
Soep maken, de geur van soepgroenten. Koffie. Poëzie lezen, of mooie zinnen herlezen die ik onderstreepte kan troostend werken. 

Zo heb ik nog een aantal tools, verzameld in goede tijden die dienst doen voor ‘slechte’ tijden. De inhoud wordt groter, ik vul het regelmatig bij. Mijn symbolisch koffertje heeft me al veel geholpen, het geeft me een veiligheidsgevoel te weten dat het er is. Ik wens iedereen iets dergelijks toe! 

Warme groet,

Chantal