Overgave

Wat doe je als je in een situatie terecht komt waar je nooit zou voor kiezen? Waarschijnlijk komt iedereen ergens in zijn leven in zo’n omstandigheden terecht.
Het kunnen tegenslagen zijn in de zin van: je hebt heel goed gestudeerd en toch haal je het examen niet. Je eerste jeugdliefde maakt een einde aan de eeuwigheid waarin je geloofde. De beloofde oplevering van je huis wordt uitgesteld. Stiekem had je liever een jongen, het werd een meisje. Als ouders wens je je kinderen alle goeds toe. Dat ‘goeds’ wordt door die kinderen anders geïnterpreteerd.

We leren voortdurend flexibel om te gaan met situaties die we anders zouden willen. En ach, we slagen daar ook wel in: met een herexamen is het euvel opgelost, je ontmoet een nieuwe liefde, je verhuist drie maanden later dan voorzien, de kleur roze is ook mooi, ondanks dat ze een andere weg kiezen zie je je kinderen floreren. 

Het kunnen echter ook grotere obstakels zijn die onze energie slopen. En dan heb ik het niet over het afgelopen jaar waarin onze bewegingsvrijheid de ene keer meer, de andere keer minder maar hoe dan ook beperkter is. Ook hier gaan de meesten heel soepel mee om. 

Neen, ik heb het over zaken die zo onherroepelijk zijn dat om het even welke plooibaarheid geen soelaas biedt. Een gezin dat uiteengerukt wordt door scheiding of door de dood. Mensen die ziek worden, die vechten voor hun leven en toch iedere keer opnieuw hervallen. Iemand die geestelijk zo ziek wordt dat de ziekte het leven overheerst. Alle contact moeilijk of onmogelijk maakt. Als een slinger bepaalt de ziekte: nu kan het wel, dan kan het niet.

Hoe kun je in zo’n situaties overleven? Hoe vermijd je om niet als jojo door die omstandigheden bepaald te worden?
Ik heb geen pasklaar antwoord. Wat ik wel weet, uit eigen ervaring, is dat afstand en overgave helpend zijn. Afstand om even uit de slingerbeweging weg te stappen. Overgave omdat de dingen die gebeuren te groots zijn om ze met menselijke krachten op te lossen.

Letterlijk zeggen: ‘Ik geef het uit handen, het is voor mij niet te dragen’, kan figuurlijk een last van je schouders wegnemen. Dit is allesbehalve onverschilligheid, laat je niets wijsmaken door de reacties van mensen die niet in jouw schoenen staan. Want net om het verschil te kunnen blijven maken is overgave soms nodig. Overgave stimuleert het vertrouwen dat het goed is zoals het is. Het is misschien niet zoals we het zouden wensen en toch is het goed.  Als je dit kunt, dan creëer je vrede in jezelf.

Warme groet

Chantal