De vraag of ik een draaiboek heb om met dieptepunten om te gaan, zette me aan het denken. Nooit eerder dacht ik in termen van een draaiboek.
Ik heb voor mezelf een aantal middelen die ik kan aanwenden afhankelijk van wat in een situatie passend is. Ik zou dit effectief draaiboeken kunnen noemen.
Er zijn de huis- tuin- en keukenmiddeltjes die bij een gewoon dipje goed van pas komen en die iedereen wel kent: een half uurtje naar buiten, een gedicht lezen, muziek beluisteren, een kopje warme soep, een kopje koffie.
Niet alleen het drinken van soep, vooral het maken ervan heeft op mij een troostend effect. Idem voor het bakken van brood of van gebak. De geur van brood in de oven staat voor mij gelijk aan de geur van geborgenheid, die van soep ook trouwens.
Omdat af en toe het dipje geen dipje is maar een dip, zijn andere, grotere middelen nodig. De grootste opdracht bij een serieus dieptepunt is erkennen dat het een dieptepunt is. Het accepteren.
Accepteren wil niet zeggen: zitten en wachten tot het over is. Accepteren wil zeggen toch (kleine) dingen blijven doen terwijl ik voel dat ik er eigenlijk de energie niet voor heb. Hele kleine dingetjes: planten verzorgen, de poes verzorgen, het liefst een kamer poetsen maar één kast is ook al voldoende, … Dit zijn dingen die energie kosten zeker als ik me futloos voel maar ze geven achteraf een voldaan gevoel.
Dingen blijven doen is evengoed: rust inbouwen. Toegeven aan mezelf dat ik moe ben en dat ik die vermoeidheid mag voelen. Niet altijd gemakkelijk want wie voelt dat nu graag? Zorgen dat ik voldoende groenten eet. En hier komt mijn soep heel goed van pas. Een half uurtje buitenlucht.
Hoe dieper de dip, hoe strakker mijn schema. Het werkt voor mij het best als ik ‘s avonds de volgende dag plan: opstaan om …, ontbijten, een half uurtje stappen, huishoudelijke werk, middagmaal, studie, schrijven, lezen, tv. Zonder de intentie al te streng te zijn. Het is absoluut niet erg om iets van dat lijstje niet te doen.
Om variatie in sombere dagen te brengen maak ik gebruik van eerder gemaakte lijstjes: naar welke plekken ga ik graag? over welke dingen wil ik meer weten? welke contacten zijn voedend?
Die dingen probeer ik dan in de dagen te plannen. Dit kan klinken als tijdrovend. Zeg nu zelf: hoeveel tijd heb jij al verloren met piekeren?
Wat ik hier beschrijf is slechts een voorbeeld van mijn draaiboek(en). Een draaiboek dat bij mij past en daarom niet bij jou. De ‘onderstroom’ ervan kan echter wel helpend zijn: leer jezelf kennen, weet wat je nodig hebt als het even niet goed gaat en zorg voor je eigen draaiboek. Leg in goede tijden reserves aan in de vorm van herinneringen aan dingen die voor jou helpend zijn.
En vooral: weet, doorvoel en besef dat ook deze periode voorbij gaat. In je gevoel kan het misschien (te) lang duren en toch: de langste weg is vaak de kortste. Ik gebruik het woord niet graag, hier is het op z’n plaats: geloof het van een ervaringsdeskundige.
Warme groet,
Chantal
Vertraging - Verdieping - Reflectie 